مقایسه کیفیت زندگی افراد مبتلا به لکنت با افراد سالم

زمینه : بر اساس گزارش های موجود، لکنت به عنوان یک اختلال مزمن، تأثیر منفی اساسی بر کیفیت زندگی می گذارد. با این وجود وضعیت کلی کیفیت زندگی افراد مبتلا به لکنت نسبت به سایر موضوعات، کم تر مورد مطالعه قرار گرفته است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه جنبه های مختلف کیفیت زندگی بین افراد مبتلا به لکنت و گروه سالم انجام شد. روش ها: در یک مطالعه مقدماتی از نوع مورد-شاهدی، جنبه های سلامت جسمانی، سلامت روانی، روابط اجتماعی و سلامت محیط کیفیت زندگی بین 59 بیمار مبتلا به لکنت و 73 فرد سالم در کرمانشاه مقایسه شد. میزان همبستگی کیفیت زندگی با شدت لکنت در گروه مبتلا به لکنت بررسی شد. از گونه فارسی فرم کوتاه پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (whoqol-bref)، پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و فرم خودگزارش دهی 7 نقطه ای شدت لکنت جهت جمع آوری داده ها استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های t مستقل، u مان-ویتنی و ضریب همبستگی اسپیرمن در محیط نرم افزار spss 16 تحلیل شد. یافته ها: کیفیت زندگی افراد مبتلا به لکنت در جنبه های سلامت جسمانی، سلامت روانی و روابط اجتماعی پایین تر از افراد سالم بود اما این اختلاف تنها در حیطه سلامت جسمانی معنادار بود (008/0p=). بین شدت لکنت و حیطه های سلامت جسمانی (015/0p=)، سلامت روانی (004/0p=) و سلامت محیط (002/0p=)، همبستگی منفی معنادار به دست آمد. نتیجه گیری: افراد بزرگسال مبتلا به لکنت، در مقایسه با گروه سالم، امتیاز پایین تری در حیطه سلامت جسمانی کیفیت زندگی کسب کردند. یافته مذکور این فرضیه را مطرح می سازد که در مقایسه با دیگر جنبه ها، جنبه های جسمانی کیفیت زندگی تحت تأثیر اختلال لکنت بیشتر آسیب می بیند.